Czy normalne jest mówienie do siebie: nieoczywiste zalety i ukryte niebezpieczeństwa

Zdjęcie: z otwartych źródeł

Rozmowa z samym sobą jest zazwyczaj pozytywna lub negatywna i może mieć różny cel

Rozmowa z samym sobą – kiedy ludzie rozmawiają ze sobą podczas myślenia – jest dość powszechna. Czasami nie stwarza to żadnego zagrożenia dla zdrowia psychicznego, a w niektórych przypadkach warto skonsultować się ze specjalistą. Verywell Mind mówi o tym, czy mówienie do siebie jest normalne.

Dlaczego ludzie rozmawiają ze sobą

Ludzie rozmawiają ze sobą z różnych powodów, w tym z rozwiązywania problemów, rozumowania, planowania, zwiększania motywacji i uwagi.

Rozmowa z samym sobą jest powszechna, a eksperci uważają, że mówienie do siebie na głos może pomóc w przetwarzaniu myśli w zdrowy i produktywny sposób. Zatem mówienie do siebie jest w większości przypadków normalne. Większość ludzi prowadzi monolog wewnętrzny, ale wielu mówi także na głos.

Jednakże, chociaż mówienie do siebie na głos jest stosunkowo powszechne, nie przeprowadzono zbyt wielu badań nad tym, dlaczego niektórzy ludzie mówią do siebie na głos, a inni nie.

Jednak w artykule z 2019 roku opublikowanym w czasopiśmie Frontiers in Psychology zbadano kilka różnych wyjaśnień, w tym następujące:

• Izolacja społeczna: Jedna z teorii sugeruje, że ludzie, którzy spędzają więcej czasu samotnie lub byli jedynakami, częściej rozmawiają ze sobą, ponieważ rzadziej wchodzą w interakcje z innymi. Zatem ich rozmowa ze sobą może służyć jako forma komunikacji społecznej.
• Upośledzenie funkcji poznawczych: Teoria sugeruje, że ludzie mogą mówić do siebie na głos z powodu upośledzenia funkcji poznawczych, które często jest spowodowane stresem lub innymi podobnymi zdarzeniami. Na przykład jedno z badań wykazało, że ludzie, przygotowując się do przemówienia, częściej rozmawiają ze sobą, jeśli są zaniepokojeni.

Korzyści z mówienia do siebie na głos

Rozmowa z samym sobą jest zazwyczaj pozytywna lub negatywna i może mieć różny cel. Wyróżnia się następujące typy:

1. Pozytywna i negatywna rozmowa: Pozytywna rozmowa może obejmować samoafirmację lub afirmację, która pomoże Ci zachować motywację i inspirację. Negatywna rozmowa ze sobą często składa się z samokrytyki lub obwiniania.
2. Coaching Self-Talk: Koncentruje się na omówieniu kroków, które należy podjąć, aby rozwiązać problem lub wykonać zadanie.
3. Motywacyjna rozmowa własna: ma na celu zachęcenie do wykonania zadania. Możesz na przykład pogratulować sobie wysiłków lub przypomnieć sobie, że stać Cię na sukces.

Badania pokazują, że mówienie do siebie w pozytywny, edukacyjny i motywujący sposób może pomóc poprawić Twoją produktywność.

Oto zalety rozmowy z samym sobą:

• może pomóc Ci zastanowić się, wycofać się z własnych doświadczeń i spojrzeć na sprawy jaśniej i racjonalnie;
• potrafi motywować do określonej aktywności – pracy, kreatywności itp.;
• może poprawić pamięć, tworząc silniejsze skojarzenia między wypowiadanymi słowami a obiektami wizualnymi – na przykład podczas czytania listy zakupów podczas wyjścia do sklepu;
• może pomóc Ci śledzić postępy i poprawiać wyniki podczas pracy nad problemem.

Co zaskakujące, badacze odkryli, że mówienie z negatywną samooceną nie zawsze szkodzi wynikom.

Wręcz przeciwnie, czasami może to być przydatna i realistyczna informacja zwrotna, która pomoże Ci poprawić swoje wyniki w przyszłości.

Kiedy rozmowa własna daje ci powód do niepokoju

Czasami rozmowa z samym sobą może wiązać się z problemami, takimi jak stres, lęk, trauma. Jeśli masz inne objawy, takie jak trudności ze snem lub uczucie intensywnego smutku, najlepiej udać się do specjalisty zdrowia psychicznego. Ponadto negatywne rozmowy mogą mieć negatywny wpływ na pewność siebie, poczucie własnej wartości i samopoczucie psychiczne.

A takie rozmowy, podczas których w kółko powracają te same smutne lub negatywne myśli, mogą świadczyć o chorobie psychicznej, takiej jak depresja czy zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne.

Rozmowa z samym sobą może również powodować niepokój, jeśli pojawia się z powodu halucynacji. Może to być oznaką następujących sytuacji:

1. zespół stresu pourazowego (PTSD);
2. choroby metaboliczne;
3. zaburzenie afektywne dwubiegunowe;
4. schizofrenia.

Ponadto może to być również spowodowane używaniem substancji psychoaktywnych. Jednak w większości przypadków rozmowa z samym sobą nie jest oznaką zaburzenia psychicznego.

Jeśli jednak te rozmowy są wyjątkowo negatywne, trudne do kontrolowania lub towarzyszą im halucynacje słuchowe lub wzrokowe – lub po prostu przeszkadzają – powinieneś porozmawiać ze swoim lekarzem.