Zdjęcie: z otwartych źródeł
Przesąd to bezpodstawna wiara w znaki, wróżby i wyobrażenia o przyczynie i skutku bez uzasadnionego związku.
Piątek 13-tego, spotkanie z czarnym kotem, rozsypanie soli, stłuczenie lustra i wróżenie za pomocą kart to tylko kilka przykładów wielu istniejących przesądów. Badacze uważają, że te uprzedzenia mają swoje korzenie w czasach starożytnych, kiedy religia jeszcze nie była ukształtowana, a ludzie wierzyli w magiczne moce – pisze RBC-Ukraina.
Co to jest przesąd?
Przesąd to bezpodstawna wiara w znaki, wróżby i wyobrażenia o przyczynie i skutku bez uzasadnionego związku. Na przykład przekonanie, że czarny kot, który przejdzie przez ulicę, przynosi pecha.
Takie przekonania nie mają podstaw naukowych i mogą opierać się na niepomocnych lub fałszywych przekonaniach. Ważne jest, aby zrozumieć, że w przeciwieństwie do diabła, czarny kot nie ma nic wspólnego ze złem, a bać się Boga, jak uczy Biblia, oznacza przyjmować Go z miłością i ufnością, a nie ulegać irytacji celowymi sakramentami.
Archimandryta Konstantin (Marczenko), opat klasztoru św. Mikołaja Żydichinskiego, wyjaśnił, czym są uprzedzenia:
„Czym jest świat uprzedzeń? To ciągły horror. To ciągła niepewność, poczucie pewnego fatalizmu, że wszystko na nas wpływa. To właściwie piekło w duszy” – zauważył.
„Istnieje koncepcja, o której bardzo często nawet nie myślimy. Kościół wzywa nas do pokuty za grzech przesądu. Jeśli chodzi o grzech przesądu, jest to przesąd. Czyli bezużyteczna wiara. Wierzy się w coś, w moc czegoś, co zupełnie nie ma mocy” – zauważył.
Czy uprzedzenia są niebezpieczne?
Wierzący w przesądy łamią pierwsze przykazanie:
„Ja jestem Pan, Bóg wasz, który was wyprowadził z ziemi egipskiej i z domu niewoli; abyście nie mieli innych bogów przede mną!” (Wyj. 20:2,3)
Przesądy są niebezpieczne, ponieważ naruszają podstawowe zasady wiary i relacji z Bogiem. Prowadzą do odstępstwa od prawdziwej wiary i zastępują ją fałszywymi lękami i nadziejami.
Przesądy mogą odwieść człowieka od wolnego i radosnego życia do wiary w Chrystusa, czyniąc go stałym zakładnikiem strachu przed wydarzeniami nadprzyrodzonymi. Są bramą do świata złych duchów i pozbawiają człowieka możliwości cieszenia się społecznością z Bogiem i życiem wypełnionym duchową prawdą.
Jaka jest różnica między wiarą chrześcijańską a uprzedzeniami?
Główna różnica między wiarą chrześcijańską a przesądami polega na ich naturze i wpływie na życie ludzkie. Chrześcijaństwo daje jasną nadzieję, prawdziwą radość i wolność, opartą na wierze w Boga i Jego otwartej miłości do każdego człowieka.
Biblia ostrzega przed niebezpieczeństwami wynikającymi z uprzedzeń i zachęca, abyśmy nie wierzyli w próżne wierzenia i nie zwracali się ku pogańskim praktykom. Przesądy natomiast są wierzeniami świeckimi, które oddalają od komunii z Bogiem.
Mogą mieć fatalne skutki zarówno dla jednostek, jak i całych narodów, co ilustruje historia Izraelitów, którzy na skutek przesądów i oddalenia od Boga utracili wolność. Chrześcijaństwo sprzyja zatem duchowemu wzrostowi i wyzwoleniu, zaś przesądy prowadzą do zniewolenia i oddalenia od prawdy Bożej.
Czy wróżenie i magia są grzechem?
Tak, wiara w znaki, wróżby i magię uważana jest w chrześcijaństwie za grzech. Biblia potępia wróżenie i magię jako obrzydliwość, ponieważ oddala wierzących od Boga oraz sprzyja degradacji i duchowemu zanurzeniu.
„Jeśli wejdziecie do ziemi, którą wam daje Pan, Bóg wasz, nie uczcie się czynić rzeczy obrzydliwych dla tych narodów. Niech nie znajdzie się u was nikt, kto przepuszcza swego syna lub swoją córkę przez ogień. ” – czytamy w Księdze Powtórzonego Prawa 18:9-10.
Praktyki te pozbawiają ludzi możliwości budowania relacji z Bogiem i zachęcają do przyciągania demonów.
Święty Bazyli Wielki zwraca uwagę, że nawet nieszkodliwe uprzedzenia mogą prowadzić do zanurzenia się w tym grzesznym występku i oddalenia od prawdy Bożej. W świetle Prawa Mojżeszowego, jak zauważono w Biblii, czary, wróżby i inne formy magii uznano za wymysły demonów i odrzucono.
Dlatego chrześcijaństwo wzywa do porzucenia tych praktyk i zwrócenia się do Boga z czystym sercem i wiarą.
